«Հասնել միավորման. Հայաստանը փետրվարին կքննարկի ԵՄ-ին անդամակցելու օրինագիծը»
ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԱրդյո՞ք Հայաստանը հնարավորություն ունի անդամակցելու Եվրամիությանը և ինչպե՞ս կարող են զարգանալ Երևանի հարաբերություններն իր գործընկերների հետ ապագայում, փորձել է պարզել iz.ru–ն։
Փետրվարի առաջին կեսին Հայաստանի խորհրդարանը կարող է քննարկել ԵՄ-ին Հայաստանի անդամակցության գործընթաց սկսելու մասին օրինագիծը, iz.ru-ին ասել է օրենսդիր մարմնի խոսնակ Ալեն Սիմոնյանի մամուլի քարտուղար Մովսես Հարությունյանը։ Միևնույն ժամանակ, Հայաստանի խորհրդարանը, ամենայն հավանականությամբ, կքվեարկի Եվրամիությանը հանրապետության միանալու մասին օրինագծի ընդունման օգտին, հունվարի 21-ին Մոսկվայում իր ռուս գործընկեր Սերգեյ Լավրովի հետ բանակցություններից հետո ասել է Հայաստանի արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը։ Հանրապետության վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը ավելի վաղ ասել էր, որ ԵՄ-ին Հայաստանի անդամակցության վերջնական որոշումը կարող է կայացվել միայն համապետական հանրաքվեի միջոցով։ Միաժամանակ, ՀՀ կառավարության ղեկավարը պարզաբանել էր, որ օրինագիծը չպետք է ընկալվի որպես ԵՄ-ին անհապաղ միանալու հայտ։ Դրա հիմնական նպատակն է ցույց տալ Հայաստանի պատրաստակամությունը գործնական աշխատանքի միությանը մերձենալու համար։
Դեռևս 2024 թվականի փետրվարին ԵՄ-ն և Երևանը որոշեցին սկսել աշխատել երկկողմ համագործակցության հավակնոտ ընդլայնման ուղղությամբ։ 2025 թվականի հունվարի 13-ին, վերոնշյալ օրինագծի ընդունումից մի քանի օր անց, Բրյուսելը պաշտոնապես որոշեց երկխոսություն սկսել Երևանի հետ վիզաների ստացման գործընթացը պարզեցնելու շուրջ, իսկ Խաղաղության եվրոպական հիմնադրամը հայտարարեց, որ 10 միլիոն եվրո կհատկացնի Հայաստանին: Բայց այդ ամենը չի ենթադրում Երևանին անվտանգության էական երաշխիքներ տրամադրել:
Արժե հաշվի առնել այն, որ Հայաստանը ԵԱՏՄ անդամ է, ուստի Եվրամիության հետ համագործակցության ամրապնդումն առաջացնում է Մոսկվայի բնական արձագանքը։ Այսպես, դեռ օրինագծի ընդունման նախօրեին ՌԴ փոխվարչապետ Ալեքսեյ Օվերչուկը հայտարարեց, որ Ռուսաստանը Հայաստանում այդ փաստաթղթի քննարկումների սկիզբը համարում է ԵԱՏՄ-ից երկրի դուրս գալու սկիզբ։ Միևնույն ժամանակ, ԵԱՏՄ երկրների հետ Հայաստանի առևտրաշրջանառությունը 2024 թվականի հունվար-օգոստոսին կազմել է ավելի քան 9 մլրդ դոլար, ինչը երկու անգամ գերազանցում է 2023 թվականի նույն ցուցանիշը։ ԵԱՏՄ-ից դուրս գալը ծանր հարված կհասցնի հանրապետության տնտեսությանը, iz.ru-ին ասել է ՄԳԻՄՕ-ի Կովկասյան խնդիրների և տարածաշրջանային անվտանգության կենտրոնի ավագ գիտաշխատող Նիկոլայ Սիլաևը։ «Ավելին, Հայաստանը ստիպված է լինելու դուրս գալ ԵԱՏՄ-ից առանց ԵՄ-ին անդամակցելու երաշխիքների կամ կոնկրետ ժամկետների: Իսկ թե ինչպես է նա նախատեսում այդ ճանապարհով անցնել անհայտ թվով տարիներ, ես չգիտեմ, և կարծում եմ, որ դա ոչ ոք էլ հանրապետությունում չգիտի»,– պարզաբանել է փորձագետը։
Բացի այդ, Հայաստանը պարզապես շանս չունի ԵՄ անդամ դառնալու, վստահ է նա։ Առնվազն այն պատճառով, որ Վրաստանը, Ուկրաինան և Մոլդովան արդեն ունեն թեկնածուի կարգավիճակ։ Եվ դժվար թե Հայաստանը, որը դեռ նման կարգավիճակ չի ստացել, կարող է հույս դնել միությանն անդամակցելու վրա մինչև Թբիլիսիի, Կիևի և Քիշնևի հետ կապված խնդիրը լուծելը։ «Դժվար է պատկերացնել մի իրավիճակ, երբ բոլոր թեկնածուները մնան դռներից դուրս, իսկ Հայաստանը ընդունվի միություն»,- ամփոփել է փորձագետը։
Անվտանգության նոր երաշխավորի փնտրտուքով Երևանը մերձեցման կուրս է որդեգրել ոչ միայն Բրյուսելի, այլ նաև Վաշինգտոնի հետ։ Հունվարի 14-ին ԱՄՆ-ը և Հայաստանը ստորագրել են ռազմավարական գործընկերության խարտիա։ Հանրապետությունը դարձել է հարավկովկասյան տարածաշրջանի միակ երկիրը, որի հետ ԱՄՆ-ը նմանատիպ համաձայնագիր կունենա։ Նոյեմբերին ԱՄՆ-ը դադարեցրեց Վրաստանի հետ ռազմավարական երկխոսությունը։ Բայց հարկ է նշել, որ նոր համաձայնագիրն ավելի շատ քաղաքական բնույթ է կրում: Վաշինգտոնը մտադիր չէ որևէ լուրջ պարտավորություն ստանձնել Երևանի նկատմամբ։ Փաստաթուղթը ենթադրում է, որ Հայաստանը ռազմական և տնտեսական բարեփոխումներում օգնություն կստանա ԱՄՆ-ից, սակայն դա չի նշանակում ամերիկյան բանակի անմիջական միջամտություն հնարավոր հակամարտությանը։ Այսինքն, համաձայնագիրը չի ենթադրում Հայաստանին անվտանգության երաշխիքներ տրամադրել նույն մակարդակի, ինչ գոյություն ունեն, օրինակ, ԱՄՆ-ի և Իսրայելի միջև։
Հարկ է հաշվի առնել այն, որ 1995 թվականից ի վեր ռուսական ռազմակայանի երկու կայազորներ են տեղակայված Գյումրիում և Երևանում։ 2010 թվականի պայմանագրերով դրանք հանրապետության տարածքում կմնան մինչեւ 2044 թվականը։ Հիմա, հաշվի առնելով Հայաստանի բոլոր արևմտամետ գործողությունները, Մոսկվայի հետ հարաբերությունների սառեցման միտումը ոչ միայն կշարունակվի, այլ նաև կխորանա, կարծում է ՄԳԻՄՕ-ի Կովկասի սեկտորի ղեկավար Վադիմ Մուխանովը։
«Առայժմ տեսնում ենք Հայաստանի ղեկավարության ցանկությունը նստել միանգամից մի քանի աթոռների վրա, և հունվարի 21-ին Արարատ Միրզոյանի այցը Մոսկվա հաստատում է, որ Հայաստանը փորձում է հարթել երկկողմ հարաբերություններում ի հայտ եկած տհաճ պահերը»,- ասել է փորձագետը:
Ի դեպ, ինքը՝ Միրզոյանը, այցի ընթացքում խոսել է Մոսկվայի հետ փոխգործակցության կարևորության մասին։ «Մեր համագործակցության և գործընկերության կարևոր բաղադրիչը, իհարկե, տնտեսությունն է, որտեղ մենք տեսնում ենք կայուն դրական միտում, որը բարենպաստ ազդեցություն է ունենում առևտրային հարաբերությունների զարգացման վրա»,- ասել է նա։
Նյութը հրապարակման պատրաստեց Կամո Խաչիկյանը